Marga en haar keuken
Bij het betreden van het pand waarin Marga’s Kitchen is gevestigd bekroop een ieder het gevoel dat het een benauwde avond zou gaan worden. En dan in de zin van: hoe gaan we in deze toch beperkte ruimte met een grote groep bestaande uit 40 businessclubleden en 30 partners van businessclubleden meerdere gerechten bereiden in beperkte tijd en ruimte. Aan het eind van een drukke werkweek begin je toch aan zo’n avond met het voornemen om zonder al teveel inspanningen zo genoeglijk mogelijk te gaan genieten van een hapje, een drankje en aangenaam gezelschap.
Vervolgens bleken er met enige moeite 70 hongerige van aspirant tot vergevorderde keuken- Prinsen en Prinsessen te passen in het heiligdom van Marga, ofwel voor deze avond ”the center of the universe “, zijnde de keuken van Marga.
Hier ontvouwde zich een traject dat het beste vergelijkbaar is met een militaire operatie. In een, op zich korte, briefing bestaande uit een ongekende hoeveelheid woorden per tijdseenheid werden wij getransformeerd van keuken-klunzen in maitre’s dan wel maitresse’s de cuisine.
Jeroen de Bie ondernam nog een luidruchtige bij voorbaat kansloze poging tot komische interruptie, en werd direct gepromoveerd tot “Bel-boy” was daarmee meteen “Belhamel” af en ging gedwee aan de slag met het tot de orde roepen van diegenen die nog meenden iets te moeten toevoegen aan de toch al niet geringe woordenstroom van Marga. Deze Keuken-Koningin bleek ook nog eens over een fotografisch geheugen te beschikken en wist bij het indelen van de verschillende personen per te bereiden gerecht, feilloos gezichten aan voornamen te koppelen. Zonder pardon werden echtelieden van elkaar gescheiden, vriendenclubjes ontmand en werden onverwachte koppelingen van kookkanjers onderling en áán gerechten gerealiseerd.
De verdere ontwikkeling van dit kookfestijn kan het beste omschreven worden als een genoeglijk genieten van door de aanwezigen zelf gerealiseerde gerechten. Waarbij wij ons ook nog eens niet druk hoefden te maken over de afwas. Marga bleek een relatie te onderhouden met ene Mario, die verderop in het traject de scepter bleek te zwaaien over een heuse volledig ingerichte spoelkeuken, en derhalve direct werd omgedoopt tot Supermario, waarin alle afwas verdween, een behandeling onderging en vervolgens schoon terugkeerde.
Lang verhaal kort: het was een topavond en mannen blijken te kunnen koken… vermits zij op de juiste wijze worden begeleid en niet verplicht worden om af te wassen.
Het bleef nog lang onrustig in Marga’s Kitchen, maar uiteindelijk keerde iedereen huiswaarts met een voldaan gevoel zich afvragend: hoe flikken ze dat toch iedere keer weer die businessclub van Robur et Velocitas?.
Op zich zouden wij daar best een antwoord op kunnen geven, echter wij besteden die energie liever aan het bedenken en vormgeven van het volgende evenement.
Het bestuur van BC Robur et Velocitas.